Presteren zonder jezelf mentaal kapot te maken
Danique Dellebarre
In Verhalen van studenten Posted October 19, 2023
Geschreven door ben 22-jarige student in het eerste jaar van HBO- Rechten in Groningen, die graag anoniem wil blijven. Ik woon sinds kort op mezelf in een studio. Door het delen van mijn verhalen wil ik graag laten weten aan anderen dat ze niet alleen zijn.
Terwijl ik dit schrijf is het ondertussen 1 uur s ’nachts. Ik ben net klaar met leren en kijk vermoeid naar mijn samenvatting die voor me ligt. Denkend bij mezelf: heb ik genoeg geleerd en heb ik op de juiste manier geleerd? Ik besluit af te sluiten en schud het gevoel van ontevredenheid snel van me af. Toch blijft er 1 vraag in mijn hoofd rondspoken. Hoe kun je omgaan met prestatiedruk zonder jezelf ermee kapot te maken?
Grote ambities
Als student met een grote ambitie om advocaat te worden dacht ik altijd dat alles het aan het eind van de rit wel waard zou zijn. Zo praatte ik het eigenlijk goed om mezelf kapot te werken. Ik voelde daardoor steeds de druk om alles te behalen. Alles wat ik op een dag ingepland had moest die dag gedaan worden, zelfs als ik een nachtje door zou moeten gaan. Dit zorgde ervoor dat ik een zware verslaving aan cafeïne kreeg, altijd slaaptekort had en elke dag hoofdpijn had. Mijn mentale gezondheid ging achteruit.
Ik kocht cafeïne pillen en nam er vaak meer dan werd geadviseerd om te kunnen studeren. Ik kan me nog goed herinneren dat ik nachten niet kon doorslapen, heel vaak last had van trillende handen en elke dag een heel paniekerig gevoel had. Uiteindelijk besefte ik me dat dit niet zo verder kon. Ik besefte me dat ik een stap achteruit moest nemen om zo stappen vooruit te kunnen maken.
Stappen terug
Dit besef heeft ertoe geleid dat ik nu alleen de vakken volg die ik niet gehaald heb voor mijn propedeuse en dus een rustiger jaar heb. Ik kan me nu focussen op mezelf, maar hoe doe ik dat? Hoe behaal ik alsnog de resultaten die ik wil behalen, zonder mezelf ervoor kapot te werken. Ik dacht dat een rustiger jaar mij rust zou geven, maar op de een of andere manier ervaar ik alsnog niet de rust die ik dacht te krijgen.
Dit komt met name omdat ik denk dat ik het niet verdien om die rust te hebben tot ik mijn doel bereikt heb: advocaat worden. Als je heel lang een bepaalde denkwijze hebt over hoe je je doelen kunt behalen, dan zal die denkwijze niet ineens veranderen omdat je besluit het anders aan te willen pakken, dat kost tijd. Ik probeer het de tijd te geven, mezelf betere gewoontes aan te leren, een andere routine te creëren voor mezelf en effectiever te studeren. Dit helpt, maar het kan zeker wel beter.
Positieve druk
Ik heb nu gestudeerd tot 1 uur, maar het kon ook een nachtje door zijn geweest zoals gewoonlijk en ik wist ook het gevoel van ontevredenheid van me af te schudden. Misschien is het nog niet zoals hoe ik het wil, maar uiteindelijk zal ik daar wel komen. Het is goed om een soort druk op je te hebben om te kunnen presteren, maar die druk moet er niet voor zorgen dat jij jezelf kapot maakt. Wat heb je er uiteindelijk aan om je doelen te behalen als je na het behalen van die doelen niet meer de energie hebt om door te gaan. Probeer juist die druk om te presteren in te zetten op een positieve manier, maar weet ook wanneer je moet stoppen.
Er is meer in dit leven dan alleen school of werk en dat begin ik mij steeds meer te realiseren. Je leeft niet alleen om geld te verdienen of te studeren. Je mag ook rust nemen, plezier hebben en je hoeft niet heel je leven gepland te hebben. Immers, plannen lopen nou eenmaal niet altijd zoals gepland.
Er zijn meer studenten die verhalen en tips delen voor Gelukkige Student. Meer blogs van haar en van andere studenten kun je hier vinden.
