MBO docent zijn, saai? Zeker niet zoals Conrad het doet!
Marian
In Voor docenten Posted September 27, 2021
Is de huidige generatie veranderd? Hoe was het lesgeven tijdens Corona? In deze blog deel ik het gesprek die ik had met Conrad Berghoef (schrijver van Leraar op de fiets). Conrad is 25 jaar MBO-docent bij het ROC Friese Poort. Wij spraken elkaar voor de Gelukkige Student podcast en nu is ons gesprek ook te lezen in deze blog!
‘Ik ben na al die jaren nog verliefd op mijn vak’, aldus Conrad. “Het is gewoon een hele leuke doelgroep! Ze staan op kruispunt, ze hebben ingewikkelde dingen in de puberteit gehad en je kan als docent veel voor ze betekenen. Ze zijn er nog niet, ze zijn op weg naar volwassenheid. De zoektocht van de jongvolwassene is heel leuk om zo dichtbij mee te maken.’
Is de generatie heel erg veranderd?
‘De gesprekken tussen studenten zijn nog steeds gelijk, maar onze wereld is heel erg veranderd. Ik begon toen het internet net opkwam, alleen had het nog niet de plaats zoals het nu heeft. Ze hebben dus meer middelen tot hun beschikking die vaak speciaal voor hen wordt gemaakt. Je zou kunnen zeggen dat ze zich minder goed kunnen concentreren. Want door de nieuwe media hebben ze steeds grotere impulsen nodig, swipen ze naar de volgende prikkel en dat stimuleert wel impulsiviteit.’
De Coronacrisis, hoe is dat voor jou geweest?
“Ik ben meer beschouwend geworden. Online lesgeven zie ik als het geven van een instructie, niet als onderwijs. Het is zo anders dan lesgeven in een klaslokaal. Het klaslokaal is voor een docent toch meer je eigen ‘biotoop’, waar ik mij als een vis in het water voel. Ik vind het heerlijk om dingen te vertellen. Ik beweeg tussen de tafels, kijk mee en kan echt helpen. Inspelen op waar de student mee zit en het praatje maken over voetbal en andere dingen. Natuurlijk geef ik daar ook de directe instructie. Kortom een klaslokaal is zoveel meer, online moest ik dat echt opnieuw uitvinden.’
‘We moesten ons echt opnieuw uitvinden in het onderwijs.’
‘Daarin was ik niet alleen. Iedereen is nieuw in online onderwijs en daarom moesten we onszelf uitvinden. Het gaf wel ruimte voor reflectie. Waarom vond ik in klaslokaal zo leuk en makkelijk vol te houden en waarom had ik moeite met 9 maanden onderwijs? Ik miste het echte contact, de non-verbale communicatie en de dynamiek is zo anders. Normaal kan ik elk moment gestoord kunnen worden door een student, heerlijk! Daarnaast hebben we online lesuren van 40 minuten, dus we gingen terug van 100 naar 40 minuten. Ik heb daarin keuzes gemaakt om veel tijd te ‘verkletsen’. Want het belangrijkste zijn de praatjes en het informele. Daardoor houd ik goed contact met de studenten. Dan maar iets minder ‘t kofschip. Gelukkig wordt dit ook echt gesteund door mijn ROC. Studenten willen gezien worden in elke situatie.’
Herken je ook dat studenten kampen met stress?
‘Stress herken ik zeker bij mijn studenten! Ik ben af en toe te dwingend naar collega’s toe. We werken met Teams met notificaties als opdrachten klaarstaan. Studenten hebben dat vast ook aan staan. Naast notificaties van het sociale zoals WhatsApp, TikTok nu dus ook heel vaak opdrachten die klaarstaan in Teams. Kortom heel veel notificaties. Ik probeer daarin terughoudend te zijn en zet het liefst in het begin van periode alles in 1 keer klaar. Ik zeg tegen mijn studenten; zet aub notificaties uit en kijk 1 keer per dag naar de opdrachten die klaarstaan.
‘Bufferweken, toetsweken, ik haat het echt!’
‘Ik heb een hekel aan toetsweken, dat blijf ik zeggen en is de boodschap die ik naar voren wil brengen. Je kan toesten omdat het fijn is om te weten hoe studenten ervoor staan. Ik doe veel kleine toetsjes, die zijn cijfer gericht, dat hou je. Ik geef veel liever 8 kleine toetsen dan 4 grote toetsen. Als je binnen ons ROC met een goed alternatief komt dan staan ze daar altijd open voor. Mijn examens staan wel vast maar route ernaartoe die is vrij, en die vrijheid pak ik daar ook bij.
Want op het moment dat ik een grote toets zou geven hebben studenten meer toetsen. En juist die druk kan een student al faalangstig maken. Toetsweken zijn in belang voor de organisatie voor de kwaliteitseisen. Als je toetsweken hebt staat de student nooit centraal. Want als je door jouw systeem 1 student faalangstig maakt dan doe je het al verkeerd, vind ik. Bufferweken, toetsweken, ik haat het echt!’
Heb je nog voor een tip voor studenten/docenten die veel stress ervaren en/of lastig vinden om keuzes te maken?
‘Durf te lummelen. Dagen, uren, momenten dat je lummelt en dat je op de bank zit, dat je iets kijkt wat je 70 keer hebt gezien; juist dat geeft rust. Het betekent dat je jezelf even helemaal leeg maakt voor een volgende actie. Want wat is 1,5u op een mensenleven. Goed genoeg is ook goed! Het hoeft niet altijd briljant en daarin kun je ook een verdeling maken. Als ik iets schrijf moet het perfect zijn. Maar in andere dingen denk ik weer 5,5 is ook oké. Sommige vakken/gebieden kan ik een stuk minder en dat is prima. Je excelleert wel op andere vlakken binnen je opleiding of werk.’
‘We benadrukken vaak wat niet goed gaat en zijn bezig om die te verbeteren. Terwijl we ook aandacht moeten geven aan waarin studenten kunnen excelleren’
‘Zo zag ik een oud-student in supermarkt. Zij worstelde altijd met het examen Nederlands. Ze was met een cliënt bezig en ik zag hoe geduldig en liefdevol ze dat deed. Oké bij mij maakt ze dt-fouten en dat blijft ze waarschijnlijk altijd lastig vinden. Maar ze is absoluut de juiste persoon voor het juiste werk. Het is zo fijn als dat gezien wordt. We benadrukken vaak wat niet goed gaat en zijn bezig om dat te verbeteren. Terwijl we ook aandacht moeten geven aan waarin studenten kunnen excelleren.’
Wil je het gehele gesprek tussen mij en Conrad terugluisteren? Dat kan! Via:
Spotify: https://lnkd.in/gyEdNg9
Apple podcast: https://lnkd.in/g3UaCYa
Google: https://lnkd.in/gNcvsDc
p.s. dit artikel verscheen eerder op LinkedIn. Connecten vind ik altijd leuk, nodig je mij uit? De link naar mijn profiel: https://www.linkedin.com/in/marianblaauwgeers/
