Elke onvoldoende een tegenslag
Danique Dellebarre
In Verhalen van studenten Posted August 01, 2023
Geschreven door ben 22-jarige student in het eerste jaar van HBO- Rechten in Groningen, die graag anoniem wil blijven. Ik woon sinds kort op mezelf in een studio. Door het delen van mijn verhalen wil ik graag laten weten aan anderen dat ze niet alleen zijn.
Ik zucht diep na het ontvangen van mijn laatste cijfer van het jaar. Een voldoende. Eindelijk klaar, eindelijk even rust en eindelijk tijd voor mezelf. “Wat is er waarom zucht je zo, is het geen voldoende?” vraagt een vriendin aan mij. Herken je dat? Je bent klaar met een tentamen/opdracht en krijgt een gevoel van ontlading. Je hebt weken naar iets toe gestreefd en nu zit het er eindelijk op. Elke onvoldoende voelde echter als een tegenslag.
Prestatiedruk vanuit eigen ambitie
Prestatiedruk om goed te presteren voor je studie, dat herkent elke student wel. Voor mij kwam deze druk voort uit mijn eigen ambitie, ik wilde zo graag advocaat worden en dit moest ik bereiken zonder enige tijd te verspillen. Ik kom van basis beroeps (vmbo) en het gevoel dat ik al genoeg tijd verspild had zorgde ervoor dat ik elke tegenslag zag als vertraging. Tijdens het begin van mijn opleiding was ik altijd aanwezig, altijd voorbereid en altijd actief in de lessen. “Wat kan er mis gaan, die propedeuse haal ik wel” dacht ik nog.
Tijdens de laatste loodjes van het schooljaar merkte ik dat mijn doorzettingsvermogen minder werd en dat ik echt op was gewoon. Ik had geen energie meer en het voelde alsof ik mezelf mentaal had geblokkeerd. Het leren voor mijn herkansing lukte niet meer en ik accepteerde het dat ik een onvoldoende zou halen. Gelukkig behaalde ik met de laatste opdracht net genoeg studiepunten voor het bindend studieadvies.
“Terugkijkend op het jaar denk ik dat ik meer tijd kwijt was aan stress dan echt effectief leren”
Angst om te falen
Dat ik aan het einde van het jaar er door heen zat kwam voornamelijk voort uit de enorme druk die ik op mezelf legde. Elke onvoldoende was voor mij een tegenslag. Onvoldoende betekende namelijk herkansing naast je gewone tentamens en deadlines. Terugkijkend op het jaar denk ik dat ik meer tijd kwijt was aan stress dan echt effectief leren. De angst om te falen nam mijn gedachtes over en elk moment van de dag piekerde ik over school. Ik was helemaal niet gelukkig meer en kon niet genieten meer van dingen waar ik normaal wel gelukkig van werd. Ik kreeg depressieve gedachtes en begon me af te zonderen van dierbaren, omdat elke prikkel een prikkel teveel was.
Heel veel studenten denken dat het normaal is om zo veel stress te ervaren tijdens hun studie, maar eigenlijk is dit niet gezond. Ik herinner me nog dat ik in het Forum in Groningen aan het studeren was. Ik begon om 11 uur met studeren en bleef daar tot 10 uur s’ avonds, maar er waren studenten daar die er veel eerder als mij waren en die daar nog zaten toen ik vertrok. Door mijn hoofd ging; “heb ik wel genoeg gestudeerd?”. Nu schrik ik van mijn eigen gedachte, dat ik dacht dat het niet genoeg was.
Goed is goed genoeg
Het is wel genoeg wat je doet! Al studeer je een uur. Als dat is wat jij aan kan op dat moment, dan is dat meer dan genoeg. Het is oké om tijd voor jezelf in te plannen of om een uur minder te studeren die dag. Soms vergeten we als student dat school niet ons hele leven is, dat het ons niet definieert. Je bent niet minder waard en je kan nog steeds je ambities en doelen nastreven. Je (mentale) gezondheid vooropstellen is juist heel erg belangrijk zodat jij op een gezonde manier je doelen en ambities kan nastreven!!
Deze blog werd geschreven door eerste jaars rechten student die liever anoniem wil blijven. Ze is enthousiast om verhalen te delen en hoopt anderen te inspireren. Meer blogs van haar en van andere studenten kun je hier vinden.
